Mart ayının başından ortasına kadar bir düzine kısa yazıyı sitemde “Ahlaksız Yeni Dünya – Aldous Huxley’in anısına” ortak başlığı altında yayınladım. AKP/MHP ortaklığına biat etmeyeni düşman ilan eden, illet zillet diyerek tahkir eden Erdoğan yönetiminin himayesinde iyice şımaran yobaz taifesi tüm yurtseverlerin sinirlerini aşırı germişti. Bu ortamda Huxley’in “Cesur Yeni Dünya” başlıklı romanını öğrencisine tavsiye eden bir öğretmenin şikâyet edildiği videoyu görünce aşırı öfkelendim.
Tepkim, 29 Mart’ta yayınladığım “Neşeli Süslüman Dünya” başlıklı ironik bir yazıya dönüştü. Türk’ün yaman sillesi iki gün sonra “Cumhur ittifakına oy vermek vaciptir, vermeyen günah işler” diyen Cübbeli’nin iğrenç ensesinde patlayınca benim psikolojim de normale döndü. “Papaza kızıp oruç bozulmaz” derler, yobaza kızıp yazı yazılmaz lafını bu halk deyimine iliştirmek lâzım.
Sakinleyince tekrar gözüme ilişen kendi yazım canımı sıktı. Bu süslümanların fındık kadar beyni galiba kafalarında değil apış aralarında. Huxley’in 90 küsür yıldır dünyada büyük takdir gören, övgüler alan baş yapıtına daracık seks aralığından bakana öküz/kaz filan diyemezsiniz, çiftleşme manyağı insan benzeri ayrı bir hayvan türü bunlar.
Yahu yazar 1930’larda bugünleri ve çok ilerisini (mesela gen araştırmalarının nerelere gidebileceğini) görmüş ve teknolojinin kontrolsüz gelişiminin insanlığı sürükleyebileceği karanlık dünyaya, aile kavramının bile anlamını yitirebileceğine, insanların akıl/aptallık ratiolarına göre faşist sınıflara ayrılabileceğine dikkat çekiyor. Süslümanın bu konularla hiç alakası yok, aklı fikri uçkurunda. Anlayabildiğim bir nokta var: kendisi halen Reis’in koşulsuz yalakası ya da Cübbeli benzeri birinin salak müridi olduğu için Epsilon kategorisinin inanılmaz rahatlığı içinde memnun mesut bahtiyardır. “Brave New World” kâbusu onun günümüzde farkında olmadan yaşayıp şükrettiği dünyanın soluk bir yansıması. Niye tedirgin olsun ki?
Tepki vermem hatalıydı; kitabı açıklayan yazımı sitemden silmeyeceğim, onun yerine bu düzeltmeyi koyarak özür diliyorum. En başta beni uyaran eşimden.
